Koncert charytatywny "OD SIEBIE", pub Schody Donikąd, Wrocław, 2.07.2012

źródło: www.kuznia-art.org

To był dzień, w którym od rana chodziłam uśmiechnięta, dużo spraw sprawiło mi radość. Jedną z nich był fakt, że grupa ludzi potrafi się skrzyknąć i zorganizować koncert, dzięki któremu dzieciaki pojadą na wakacje. Takie rzeczy zawsze przywracają mi wiarę w człowieka. O koncercie dowiedziałam się dzień wcześniej, ale wystarczyły mi hasła kabaret i Sound System, abym swoje kroki w poniedziałkowy wieczór skierowała do pubu Schody Donikąd. W pubie zjawiłam się punktualnie o 19. Zaskoczyło mnie miłe przywitanie: każdy wchodzący gość mógł poczęstować się kieliszkiem wina, do wyboru, do koloru: białe, czerwone, wytrawne, półsłodkie, słodkie. Jak tu się nie uśmiechnąć! Schody Donikąd okazały się bardzo klimatycznym miejscem, stylizowanym na lata 20. Ludzi nie było sporo, jednak ta garstka (około 30 osób) tworzyła sympatyczną atmosferę. Same uśmiechnięte twarze, odniosłam nawet wrażenie, że wszyscy się tam znają. A to pewnie za sprawą organizatorów, czyli Fundacji Kuźnia Art (strona internetowa) oraz Chcepomagac.org.

Wstęp na koncert był darmowy, a każdy, kto miał chęć wsparcia dzieci ze świetlicy środowiskowej przy ul. Nowej 4 we Wrocławiu, mógł kupić cegiełkę w cenie 20 lub 50 zł, do czego zachęcał i wielokrotnie przypominał konferansjer.

Pod skrzydłami Kuźnia Art odbywają się różnego rodzaju warsztaty, w tym wokalne, które prowadzi Bogna Jurewicz, wokalistka zespołu Optimystic. Podczas koncertu występowały utalentowane dziewczyny, które szkolą swój wokal właśnie u niej. Niestety nie zapamiętałam ich nazwisk, za to wokal i osobowość – owszem. Występowały jedna po drugiej, wspierały siebie nawzajem podrygiwaniem pod sceną i klaskaniem, i to po części one stworzyły atmosferę życzliwości, która przeszła na resztę gości. W pamięć zapadły mi nieco jazzująco-funky’ujące wersje znanych hitów, takich jak Da ya think I’m sexy (Rod Stewart), Bang Bang (zdaje się, że w oryginale śpiewała to Nancy Sinatra), Stop (Sam Brown), Luka (Suzanne Vega), Valerie (Amy Winehouse). Dwie wokalistki szczególnie wyróżniały się umiejętnościami, a jedną z nich widziałam chyba w jednym z programów muzycznych w tv.

Po występach dziewcząt przyszedł czas na kabaret Chyba. Zresztą, przez cały wieczór jeden z członków kabaretu nie rozstawał się z publicznością, ponieważ był konferansjerem. Podczas gdy kabaret przygotowywał się do wejścia na scenę, prowadzący rozśmieszał (z różnym skutkiem) zgromadzoną publikę przygotowanymi dowcipami. Kabaret Chyba przedstawił około półgodzinny program skeczów, które rozśmieszały bardziej niż wspomniane wyżej dowcipy, ale najwięcej śmiechu wywołała druga część występu – improwizacje kabaretowe z udziałem publiczności. Co tu dużo mówić, popłakałam się ze śmiechu! Bardzo utalentowane trio. Jeśli ktoś ma ochotę się pośmiać, okazję ku temu będzie miał 10 lipca w pubie Włodkowica 21, w którym wystąpi kabaret Chyba.

Po kabarecie przyszedł czas na Salut! Sound System. Chłopaki szybko ustawili się na scenie, i już po chwili Schody Donikąd wypełniły się jamajskimi rytmami. Kilka osób tańczyło, wszyscy dobrze się bawili. Żałuję, że po zaledwie kilku minutach radosnego dancehallu musiałam wyjść na autobus. Koncert zapewne trwał najlepsze, na koniec mieli zagrać muzycy z Funky Carnivale.

Mam nadzieję, że dzięki zakupionym cegiełkom dzieciakom uda się pojechać na wakacje :)